Jak się leczę/ My treatment

Dzisiaj post o tym, jak wygląda moje leczenie. W zeszłym tygodniu pisałam o rezonansie magnetycznym, który robię mniej więcej raz na pół roku.Odkąd zostałam zdiagnozowana, przyjmuję bromokryptynę 2,5 mg. Zażywałam dwa leki - Parlodel oraz Bromergon. Obydwa działają tak samo i mają takie same skutki uboczne. Prolaktynomę można też leczyć kabergoliną - jest to substancja chemiczna podobna do bromokryptyny. Kabergolinę zawiera lek o nazwie Dostinex. Jest on podobno wielce skuteczny, czego nie mogę potwierdzić, bo go nie brałam. Z całą pewnością mogę powiedzieć, że jest on cholernie drogi. Opakowanie Parlodelu kosztuje ok. 60 zł za 30 tabletek. Jednym ze skutków ubocznych tego leku jest to, że obniża on ciśnienie i powoduje senność. Dlatego zaleca się stosowanie go przez snem. Moja dawka nie ogranicza się do jednej tabletki wieczorem - biorę też pół tabletki rano. Z Parlodelu jestem zadowolona - po dwóch miesiącach brania tabletek poziom prolaktyny spadł z prawie pięciu tysięcy do tysiąca sto ileś i miałam już normalnie okres./

Today I'll tell you a bit about my treatment, as MRI scan post was updated last week. Since I've been diagnosed, I took 2 medications - Parlodel and Bromergon. They both have the same active substance which is bromocriptine. Prolactinoma can be also treated with cabergoline (very similar to bromocriptine). Cabergoline has its trade name known as Dostinex. It's very effective in patients with pituitary tumors, however it's very expensive medicine. Parlodel can cause some serious side effects, including low blood pressure and sleepiness and it's recommended for evening use. My daily dose is about 1,5 pill - I take a half in the morning and whole when I go to bed.  

Parlodel 2,5mg

Zażywanie Parlodelu nie jest zbyt skomplikowane. Inaczej sprawa ma się z ziołami (zdjęcie poniżej). Są to mongolskie zioła, które mają na celu poprawić ukrwienie mózgu oraz krążenie. A więc po kolei: proszek nr 81 (żółty) rozpuszcza się w przegotowanej, letniej wodzie i pije się przykry w smaku napar po śniadaniu, kulki nr 9 (czerwone) o  godzinie 11 należy popić wodą, kulki nr 47 tak samo jak nr 9 o godzinie 15, napar z proszku nr 69 pije się po 18. Cały dzień piję zioła, które nie są zbyt smaczne, a kulki muszę rozgryzać i szczerze mówiąc, boję się reakcji swojego dentysty./

Taking daily dose of Parlodel isn't very hard, but when it comes to herbs ... Those on the picture below are traditional Mongolian herbs. In general, I take them to have a better blood circulation, especially in my brain and I take them 4 times a day. After breakfast I drink yellow powder nr 81 with water, at 11 a.m. I swallow 6 red pills, at 3 p.m. - 6 black pills and after 6 p.m. - grey powder with water, like in the morning. So, I drink herbs all day long and they have awful taste. And I also need to chew the pills. I don't even want to know what my dentist will say.

Jak widzicie, przekonałam się do medycyny naturalnej. Jeszcze nie wiem co z tego wyniknie i na ziołach pewnie się nie skończy, ponieważ Harry (mój lekarz) "obiecał" akupunkturę./
Natural medicine is my new hobby ;) My doctors name is Harry and he's a great fan of acupuncture. Bye!

Mongolskie zioła

How stress ruined my health

Honestly, for the first few months of my treatment I wasn't really thinking about my disease. I just had my medication every day. I had some bloodtests. I knew I'm not going to die. For pretty long time that was enough for me.

But then I started to search the Internet high and low to get some information. I learned some more about my sickness, but there was one thing that really bothered me - like how do you get a prolactinoma ? Could I prevent the growth of the tumor? And finally - is it my fault? Well, it may be suprising, but now one knows how do you get a prolactinoma. It is not passed from parent to a child. It appears spontaneously and one person in ten thousand will develop it. But it turns out that stress can be a growing factor. Stress significantly increases the level of prolactin in your blood and eventually it might cause growth of the prolactinoma.  

źródło obrazka

So I started to think about my own stress. I realised that even if I don't suffer from stress now, there was a time when I suffered from chronic stress. It lasted more than a year. In 2013 had an exchange year experience in European coutry. Everyday life abroad and studying in a foreign language were a challenge to me, but I dealt with it. The real trouble maker was my home university. So instead of learning in exchange, I would study at two places in the same time. In February I stopped having my period and I felt exhausted. I thought it was just a result of being overworked and stressed. I blamed my new lifestyle then. After I came back to Warsaw I still "refused" to be sick. And finally, when the symptoms didn't pass, I get a bloodtest. I found out that my prolactin level was exceeded TEN TIMES. I got an MRI scan and was diagnosed with 7 mm pituitary adenoma.   

Stress ruined my health. It's hard to accept it, but it happened, I can't do anything about it. Decreasing prolactin and battling stress are two different things for me, cause prolactin is controlled by medication and stress in sometimes beyond any control.
I won't let stress ruin my life :)

This post was largely inspired by  this , this i and an article by T.J.Borchard:
http://www.beliefnet.com/columnists/beyondblue/2009/03/stress-kills-do-something-abou.html